کد مطلب:12130 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

برخورد خداوند با تفكر و رفتارهاي مختلفي كه ادعا ميشود منشأ ديني دارند; ولي متفاوت هستند چيست؟ مانند اينكه برخي موسيقي را حرام ميدانند، امّا ديگري آن را حرام نميداند و...

اولاً اختلاف ديدگاه بين فقها، آن گونه كه در پرسش مطرح شده، نيست. بيشتر تعارضها از عملكرد مقلدين و ناآشنا بودن آنها به فتواهاست. ثانياً گذشته از علل اختلاف فتوا كه بحث آن فرصت ديگري را ميطلبد در احاديث و آيات آمده است كه مجتهد وظيفهاش اجتهاد صحيح است. وظيفه مقلد تقليد از مرجع اعلم جامع الشرايط است; فَسْ ?‹َلُوَّاْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَتَعْلَمُونَ;(نحل،43) اگر نميدانيد از آگاهان بپرسيد. اين آيه شريفه بيانگر يك قانون كلي عقلايي در مورد رجوع جاهل به عالم يعني همان تقليد است.

در صورتي كه مجتهد با روش صحيح به استنباط مسئله بپردازد و به حقيقت برسد دو پاداش دارد. يكي به خاطر تلاش و ديگري به خاطر رسيدن به واقع; امّا اگر به واقع نرسد و در اجتهاد از نظر علمي و عملي كوتاهي نكرده باشد، تنها به خاطر تلاشي كه كرده است پاداشي نصيبش خواهد شد.( الصراط المستقيم، علي بن يونس نباطي، ج 3، ص 236، كتابخانة حيدريه. ) وظيفه مقلّد پس از انتخاب مرجع جامع الشرايط، تقليد از فتواي او است.( وسايل الشيعه، حر عاملي;، ج 27، ص 131، دارالكتب الاسلامية. ) در صورت تقليد ـ حتي با اشتباه بودن فتواي مجتهد ـ گناهي بر او نيست.